Τρίτη 16 Μαρτίου 2010

LIFE


Είχα μέρες να περπατήσω στην παραλία, κάθε φορά που έρχομαι Θεσσαλονίκη αυτό κάνω ότι καιρό και να έχει..θέλω να δω τη θάλασσα ....σα νάναι η φίλη που έχω μέρες να τη συναντήσω..νιώθω μια λαχτάρα....νομίζω ότι δεν θα μπορούσα να μείνω σ'ένα τόπο μακριά από θάλασσα....
Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα που αντίκρυσα μόλις βγήκα στην παραλία...ο ήλιος λαμπερός σε ζέσταινε γλυκά ....και όλοι, άνθρωποι και ζώα, τον απολάμβαναν....κάτι τέτοιες στιγμές νιώθω μια ευχαρίστηση, μια πληρότητα... δικαίως ο ήλιος θεωρείται πηγή ζωής......

5 σχόλια:

  1. Και εγω δεν νομιζω οτι θα μπορουσα να ζησω χωρις θαλασσα...!
    Χωρις ηλιοβασιλεματα και σουρουπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλησπέρα έφηβε...εσύ όμως είσαι πιο τυχερός είσαι κοντά στη θάλασσα αλλα και δίπλα στον Όλυμπο.. την άλλη μεγάλη "αγάπη μου" περιμένω πως και πως να'ρθει ο Μάης για να τον ανεβώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι ωραία φωτογραφία..και τι όμορφα που πρέπει να είναι στη θεσσαλονίκη.. τι ωραία..
    Το τραγούδι πολύ ωραίο (όλα ωραία) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Νιώθω τυχερή που είμαι Θεσσαλονικιά και μπορώ να απολαύσω αυτή την εικόνα που ανάρτησες ζωντανά!!

    Καλημέρα :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κιεγώ Θεσσαλονικιά είμαι μόνο που δεν μένω τώρα μόνιμα εδώ..αλλά μόλις βρίσκω ευκαιρία την επισκέπτομαι γιαυτό δεν χορταίνω να βγάζω φωτογραφίες..
    Σας ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή