Τρίτη 12 Απριλίου 2011

ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ (1922-1988)

Πολύτιμος στίχος

Κι όταν δεν πεθαίνει ο ένας για τον άλλον
είμαστε κιόλας νεκροί.





ΔΕΙΛΙΝΟ


Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις

και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα -

αλλά κι εγώ ποιός ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα

ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα

και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα

κι έτρεχα να τη σώσω.

Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.