Έκθεση Ζωγραφικής του Γιούρι Ζάντνικαρ

ΓΙΟΥΡΙ ΖΑΝΤΝΙΚΑΡ
Γεννήθηκε στην Λιουμπλιάνα, Σλοβενία, το 1968, όπου τελείωσε ακαδημαικές και μεταπτυχιακές σπουδές ζωγραφικής στη σχολή καλών τεχνών Λιουμπλιάνας.
Έλαβε μέρος στη πρώτη τριενάλε σύγχρονης σλοβενικής τέχνης το 1994. Την ίδια χρονιά συμμετείχε στη μπιενάλε νέων της Μεσογείου στη Λισσαβόνα.
Ατομικά εκθέτει τακτικά στη Σλοβενία (γκαλερί SKUC, Equrna...). Στην Ελλάδα έδειξε την δουλειά του στην Θεσσαλονίκη, το 1997 στο Γαλλικό ινστιτούτο (λινοτυπίες) και το 2003 στην γκαλερί Ζεύξις (οξυγραφίες).
Το 1993 και 1999 βραβεύτηκε απο το σύλλογο καλλιτεχνών Σλοβενίας στις αντίστοιχες ομαδικές εκθέσεις του συλλόγου.
Τη χρονιά 1994-95 εργάστηκε σαν βοηθός καθηγητής σχεδίου στη σχολή καλών τεχνών (ALU) στην Λιουμπλιάνα.
Από το 1997 ζει στην Ελλάδα, στην Χαλκιδική, όπου και συμμετείχε σε ομαδική έκθεση στα πλαίσια των τοπικών εκδηλώσεων "Κασσανδρώμενα 2006" και συγχρόνως παραδίδει μαθήματα ζωγραφικής και χαρακτικής στα αντίστοιχα τμήματα του Πολιτιστικού Συλλόγου "Η Κασσάνδρα".

Περιμένω με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ανυπομονησία να δω την καινούργια δουλειά του Γιούρι καθώς είχα την τύχη να τον γνωρίσω και να τον έχω δάσκαλο για κάποια χρόνια.
Αγαπάει πολύ την ζωγραφική και έχει έναν δικό του ξεχωριστό τρόπο να μεταδίδει τις γνώσεις του στους μαθητές του.
Του εύχομαι καλή επιτυχία !!!

ΝΤΕΜΙΑΝ

ΝΤΕΜΙΑΝ
Τα εφηβικά χρόνια του Αιμίλιου Σίνκλερ
Απόσπασμα απο την εισαγωγή

Η ζωή του κάθε ανθρώπου είναι ένας δικός του δρόμος,
η προσπάθεια για την εύρεση ενός δρόμου,
η διαίσθηση πως κάπου υπάρχει ένα μονοπάτι.
Κανένας άνθρωπος δεν μπόρεσε να γίνει αυτό που ήθελε ο ίδιος,
όλοι προσπαθούν να γίνουν κάτι, άλλος στα τυφλά, άλλος στα φανερά,
ο καθένας όπως μπορεί.
Ο καθένας φέρνει μαζί του ώς το τέλος τα υπολείματα από τη γέννησή του,
τις μεμβράνες και το κέλυφος του αυγού ενός αρχέτυπου κόσμου.
Πολλοί δεν γίνονται ποτέ άνθρωποι, παραμένοντας βατράχια, σαύρες, μυρμήγκια.
Άλλοι πάλι στο πάνω μέρος είναι άνθρωποι και στο κάτω είναι ψάρια.
Αλλά ο καθένας είναι η πορεία της φύσης για τη μορφοποίηση του ανθρώπου.
Σε όλους μας είναι κοινές οι ρίζες και οι μάνες, προερχόμαστε απο την ίδια άβυσσο.
Αλλά ο καθένας επιδιώκει τον δικό του σκοπό,
βγαίνοντας μέσα από τα βάθη της με προσπάθεια και ορμή.

Μπορούμε να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον,
αλλά ο καθένας ξέρει μόνο ο ίδιος να εξηγήσει τον εαυτό του.

Συγγραφέας: Hermann Hesse

Αφορμή γιαυτή την ανάρτηση μια συζήτηση που είχα με μια φίλη απο μακριά
σχετικά με το τι έχει κάνει στη ζωή της....και συμπτωματικά αυτές τις μέρες ξαναδιαβάζω το βιβλίο αυτό...